[Orientacja] [następna stacja]

Przez długi czas, odkąd istniało miasto Teltow, znajdowało się w tym miejscu znaczące skrzyżowanie. Tu gościniec prowadzący z Ruhlsdorfu skręcał szerokim łukiem na północny-wschód, by kierować się do Giesensdorfu i Berlina. Krzyżowała tę ulicę biegnąca z miasta Teltow droga, którą obierano, jadąc na wschód do Osdorfu, Heinersdorfu lub Großbeeren. W jeszcze dawniejszej przeszłości, kiedy miasto Teltow nie istniało, teren Ruhlsdorfer Platz znajdował się na środku bagien, które można było właśnie w tym miejscu przemierzyć.

Pozostałością tego pierwotnego obszaru podmokłego był istniejący tu przez setki lat wodopój dla bydła w formie dwóch stawików. Były one w użyciu aż do około 1880 roku, kiedy to zostały zasypane.

Ruhlsdorfer Platz / Berliner Strasse około 1920 roku, kolekcja Heimatverein

Przy zakładaniu miasta w pobliżu skrzyżowania dróg zbudowano tak zwaną Bramę Berlińską, która znajdowała się zaledwie 100 kroków od dzisiejszej ulicy Berliner Straße. Do miasta prowadził most.

Około 500 lat później, około 1700 roku, na Ruhlsdorfer Platz zbudowano tak zwane Teltower Vorstadt (Przedmieście Teltow). Najpierw powstała tu oberża o nazwie „Weißer Schwan“ (Biały Łabędź). Następnie młynarze ze szlacheckiego i rajcowskiego młyna zbudowali swoje domy na północno-wschodnim łuku placu. Ich dwa młyny znajdowały się zaledwie 200 metrów dalej przy ulicy Mahlower Straße. Na przedmieściu powstały także karczma i dom chłopów małorolnych.

W 1888 roku tramwaj po raz pierwszy przejechał z Lichterfelde do Teltowa, a kilka lat później do Stahnsdorfu i aż do śluzy Kleinmachnow. Ruhlsdorfer Platz był początkowo punktem zwrotnym na trasie szynowej, ale przede wszystkim był on stacją. Wybudowano tam elegancką poczekalnię, a tym sposobem miejsce to zyskało swoją nazwę i swoje przeznaczenie jako węzeł komunikacyjny. Na przełomie wieków XIX i XX wznoszono tu wszędzie wielokondygnacyjne budynki oraz inne reprezentacyjne domy, takie jak dom towarowy Lindemann lub restauracja i sala „Białego Łabędzia”. Plac otrzymał imponujące tło, które zostało jednak w dużej mierze zniszczone na skutek wojny.

Niemniej jednak plac był i pozostaje punktem wejścia na Stare Miasto, a widok w jego tle z kościołem św. Andrzeja zachęca do odwiedzenia szykownych domów mieszczan-rolników oraz starych ulic i alejek.