[Orientacja] [poprzednia stacja] [następna stacja]

Ulica Badstraße nazywała się w XVII i XVIII wieku Badergasse, co wyjaśnia pochodzenie jej nazwy. Oznacza to, że niegdyś przy Badergasse mieszkał lub oferował swoje usługi cyrulik. Z historii Berlina wiemy, że właśnie tylko do cyrulików zwykli mieszkańcy mogli kierować się po pomoc w przypadku chorób, wypadków lub chronicznego cierpienia. Zawód ten występował już pod koniec średniowiecza. Cyrulicy nie byli szarlatanami, bowiem warunkiem uznania ich statusu zawodowego było zdanie egzaminu.

Badstraße, Foto: O. Semler, 1914

Ze źródeł miasta Teltow wiadomo, że przy Badergasse znajdowała się łaźnia. Jej budowę musiał zlecić magistrat, ponieważ czynsz był odprowadzany do kasy miejskiej. Jako że łaźnia przetrwała pożar w 1711 roku jako jeden z niewielu domów, możemy z pewnością przyjąć, że została ona założona i działała już w XVII wieku.

Jednakże łaźnia popadła w ruinę i została zamknięta w 1760 roku. Kolejno wzniesionym budynkiem na tej samej parceli był stojący tam w XIX wieku tzw. Dom Ubogich. Musimy sobie wyobrazić usytuowanie dawnej łaźni na zachodnim rogu między ulicami Badstraße i Oderstraße.

Z Badstraße wiąże się kolejny szczególny historyczny rys:

na jej końcu, tam gdzie dziś przebiega ulica Oderstraße, leżał południowy brzeg jeziora Schönow, które bez swojej winy budowę kanału Teltow musiało przypłacić własną egzystencją. Zgodnie z przekazami na brzegu w pobliżu Badstraße łódź cumowali czasem mieszkańcy miejscowości Schönow, gdy wybierali się na nabożeństwo do kościoła św. Andrzeja. (Schönow nie miałwłasnego kościoła, zatem jego mieszkańcy byli przypisani do parafii w Teltowie).

Panorama z widokiem na Schönow, kolekcja Heimatverein Teltow

A na końcu Badstrasse po wschodniej stronie znajdowała publiczna łąka, na której można było bielić bieliznę lub płótno. W ciepłe letnie wieczory miały tam z pewnością często miejsce spotkania towarzyskie młodzieży z Teltowa.