[Orientacja] [poprzednia stacja] [następna stacja]
Ulica Badstraße nazywała się w XVII i XVIII wieku Badergasse, co wyjaśnia pochodzenie jej nazwy. Oznacza to, że niegdyś przy Badergasse mieszkał lub oferował swoje usługi cyrulik. Z historii Berlina wiemy, że właśnie tylko do cyrulików zwykli mieszkańcy mogli kierować się po pomoc w przypadku chorób, wypadków lub chronicznego cierpienia. Zawód ten występował już pod koniec średniowiecza. Cyrulicy nie byli szarlatanami, bowiem warunkiem uznania ich statusu zawodowego było zdanie egzaminu.
Ze źródeł miasta Teltow wiadomo, że przy Badergasse znajdowała się łaźnia. Jej budowę musiał zlecić magistrat, ponieważ czynsz był odprowadzany do kasy miejskiej. Jako że łaźnia przetrwała pożar w 1711 roku jako jeden z niewielu domów, możemy z pewnością przyjąć, że została ona założona i działała już w XVII wieku.
Jednakże łaźnia popadła w ruinę i została zamknięta w 1760 roku. Kolejno wzniesionym budynkiem na tej samej parceli był stojący tam w XIX wieku tzw. Dom Ubogich. Musimy sobie wyobrazić usytuowanie dawnej łaźni na zachodnim rogu między ulicami Badstraße i Oderstraße.
Z Badstraße wiąże się kolejny szczególny historyczny rys:
na jej końcu, tam gdzie dziś przebiega ulica Oderstraße, leżał południowy brzeg jeziora Schönow, które bez swojej winy budowę kanału Teltow musiało przypłacić własną egzystencją. Zgodnie z przekazami na brzegu w pobliżu Badstraße łódź cumowali czasem mieszkańcy miejscowości Schönow, gdy wybierali się na nabożeństwo do kościoła św. Andrzeja. (Schönow nie miałwłasnego kościoła, zatem jego mieszkańcy byli przypisani do parafii w Teltowie).
A na końcu Badstrasse po wschodniej stronie znajdowała publiczna łąka, na której można było bielić bieliznę lub płótno. W ciepłe letnie wieczory miały tam z pewnością często miejsce spotkania towarzyskie młodzieży z Teltowa.